Blijven slapen

Hoi allemaal,

Daar zijn we weer vanuit het warme Ghana. De temperaturen kunnen hier in de middag oplopen tot 42 graden, dus lekker een uurtje rusten in de middag is geen overbodige luxe.

De moestuin begint nu ook echt op een moestuin te lijken. Er zit een poort in. Niet precies wat ik had verwacht, maar het houd de dieren buiten en dat is het belangrijkste. Voordat we konden beginnen met zaadjes planten, hebben we eerst de grond uit gegraven. Aangezien het hier best wel droog is, is de grond best wel hard en was dit dus ook zwaar werk om te doen. Toen ze eenmaal klaar waren heeft het nog een paar dagen geduurd voordat we zaadjes gingen halen. Inmiddels ben ik er al aan gewend dat alles hier rustig gaat. En als het vandaag niet lukt, doen we het morgen wel of overmorgen of volgende week. Maar mijn geduld wordt beloond. De eerst zaadjes zijn geplant. Het ziet er eigenlijk wel zielig uit nu, maar we gaan er nog meer halen. Maar wanneer dat is de vraag en weet je hier nooit zeker.

Afgelopen weekend ben ik (ja alweer) naar Tamale gegaan. Dit keer voor een naming ceremony. Hier wordt de naam bekend gemaakt van een pasgeboren baby. Of ja pasgeboren, volgens mij was deze zeker al een paar weken oud. Van te voren had ik verwacht dat dit groots gevierd zou worden, zoals bijna alles hier. Maar het was juist heel intiem. Het was binnen in de woonkamer en er waren ongeveer 30 mensen. Na een uur waren ze al klaar en ging iedereen naar huis. Toen zijn Micah, Solomon, Jason en ik naar het zwembad in de buurt geweest. Ik had helaas geen bikini mee, (Denk ook niet dat die mij nog past) maar alleen met je voeten in het water was al heerlijk.

De laatste tijd hoor ik super harde knallen. Dit blijken dus geweerschoten te zijn. Als er een begrafenis of herdenking is, schieten ze met buskruit in de lucht. En hoe harder, hoe beter. Mary had al gezegd dat er in februari veel begrafenissen en herdenkingen zijn. En dat kan je wel horen inderdaad. Je zou denken daar raak je wel aan gewend, maar ik schrik me nog steeds kapot als ik het hoor.

Natuurlijk ook weer elke dag naar het weeshuis geweest. Nog steeds bizar om te zien dat ze alleen komen om te eten en daarna weer naar huis gaan. Deze keer heb ik de kleurplaten en kleurpotloden meegenomen. En wat een rust! Ze vonden het allemaal super leuk en lieten dus ook alles aan mij zien. Ze zeggen dan allemaal "anne see". Aangezien er nu genoeg eten is, dacht ik dat de kinderen er konden blijven slapen. Er was alleen nog een ding wat we moesten regelen. De elektrische bedrading stak overal uit en de kinderen konden er zo bij komen. Dus afgelopen week hebben we dit geregeld en gister zijn er voor heet eerst kinderen blijven slapen. Toen ze zagen dat het licht het weer deed, begonnen ze allemaal super blij rond te rennen en te schreeuwen. Super mooi om te zien dat kleine kinderen hier blij mee zijn, terwijl het voor ons heel normaal is. Er waren maar 4 kinderen die bleven slapen, maar dat zullen er snel meer worden. Gister heb ik samen met de kinderen ballonnen in de kamer op gehangen, dit is natuurlijk een stuk gezelliger. Ook heb ik de schriftjes die ik van school aan de vijver (voorheen school met de bijbel) mee genomen. In de eerste instantie was het mijn bedoeling om de schriftjes te gebruiken als droomdagboek. Alleen snapten ze dat niet, dus nu gebruiken ze het als dagboek. Elke dag voordat ze gaan slapen kunnen ze erin schrijven of tekenen, aangezien niet iedereen hier kan schrijven, wat ze die dag gedaan hebben.

Dikke kus

Anne


Reacties

Reacties

Esther

Oh Anne, wat heb je veel werk verzet en wat heb je al veel voor elkaar gekregen! Supertrots op jou! Ze gaan je straks vreselijk missen, maar dat is goed, dan hoeven wij jou niet meer te missen!

Liset

Lieve lieve Anne wat ben ik enorm trots op jou maar ik word ook blij als ik je straks weer lekker kan vastpakken.
Geniet nog maar van je laatste weken en doe vooral heel veel lieve groetjes aan John en Mary.
p.s. Geef Lisetje ook een dikke pakkerd van mij ( hahaha)

Ton en El

Hoi Anne
Leuk te zeen en te huure det alles langzaam maar zeker van de grond kump .
Eigelik dus tied te kort.Maar de mos maar dinke as ik det neet gedaon had hadde ze dit allemaol neet gehad en det is toch SUPER.Weej zitte noow in d'n oozel en met de vastelaovend dus net as dich danse en springe.Geneet dich nog effe want 't is zoee um .Leeve gr. Ton en El

Bertie

Anne, wat mooi om je zo enthousiast bezig te zien. Wat heb je veel gedaan en meegemaakt. Je hebt daar iedereen duidelijk in je hart gesloten. Veel plezier de laatste weken!! Groetjes!

Anita

Anne, leuk wat je daar allemaal meemaakt, en wat zo anders is dan hier.
Wel lachen om die poort, degelijk werk, alleen die ruimte aan de onderkant .......
Ben benieuwd of het allemaal een beetje gaat lukken, met het bevloeien van het tuintje en de groei van de plantjes. Succes, veel plezier nog en groetjes uit ons natte, koude Venlo

Lian

Ha Anne,

Van harte gefeliciteerd met jou 18de verjaardag Anne!
Maak er een mooie dag van daar in Ghana.
Nog heel veel plezier voor de laatste dagen daar, geniet er van.
Wat zal mama, Joris, Vera, oma en iedereen blij zijn jou weer terug te zien hier in VENLO!!!
Liefs, Lian xxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active