Hoi allemaal,
Wat gaat de tijd snel hier, alweer een week voorbij.
Deze week veel bij het weeshuis geweest. En wat zijn de kinderen allemaal lief!
Het is me wel opgevallen dat de kinderen alleen in het weeshuis zijn als er eten wordt gemaakt of als ik er ben.
De rest van de dag zwerven ze rond door Wulugu of zitten de hele dag in de schaduw en doen niks.

Dindsdag ben ik naar een begrafenis gegaan. Heel indrukwekkend om te zien. Het is niet binnen zoals we in Nederland gewent zijn.
Het is buiten en er waren wel honderden mensen. Een begrafenis zien sommige hier als een gelengenheid om vrienden en familie weer te spreken. En dan niet na de begrafenis maar tijdens de begrafenis. Dat was iets waar ik toch wel raar van opkeek, want je verwacht toch wel dat het op zo'n moment stil is.
Na de begrafenis kreeg iedereen eten mee naar huis.

Ook zijn we deze week begonnen met het maken van stenen voor de muur die rondom de moestuin komt.
Eenmaal lekker bezig, zag ik opeens allemaal kinderen uit het weeshuis rennen. Al snel genoeg merkte ik waarom. Ze hadden een bijen nest ontdekt, dus ik natuurlijk ook zwaaiend om me heen wegrennen. En maar goed ook, want de zoon van Mary en John die er op dat moment ook was, is gestoken in zijn gezicht. Een beetje opgezwollen en pijnlijk, maar het gaat nu al een stuk beter met hem.

Afgelopen weekend was natuurlijk nieuwjaar. Ik was heel benieuwd naar hoe ze dit hier vieren.
Samen met John en Mary ben ik naar het dorpje gegaan waar John als pastoor in de kerk werkt.
We zijn hier zaterdagavond naar de kerk gegaan en hebben gezongen en gedansen om zo het nieuwe jaar in te gaan.
De volgende ochtend gewoon weer vroeg op, om je raadt het al, alweer naar de kerk te gaan. Het was heel leuk om nieuwjaar op een andere manier te vieren.
Ik wens iedereen een gelukkig en gezond 2017 toe.

Dikke kus
Anne